საქართველოში საკმაოდ პოპულარულია მაინერებით კრიპტოაქტივის წარმოება და რეალიზაცია (უცხოურ ან ეროვნულ ვალუტაში გაცვლის ოპერაცია).
საინტერესოა გადასახადებით დაბეგვრის (დღგ, მოგების/საშემოსავლო გადასახადი) კუთხით როგორ არეგულირებს ამ საქმიანობას კანონმდებლობა?
ფიზიკური პირების შემთხვევაში ამ საკითხს სრულად არეგულირებს საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს 2019 წლის 28 ივნისის #201 საჯარო გადაწყვეტილება „კრიპტოაქტივის და მის მოსაპოვებლად გამოთვლით სიჩქარის (სიმძლავრის) მიწოდების ოპერაციების გადასახადებით დაბეგვრის თაობაზე“.
იურიდიული პირების შემთხვევაში დღგ-ის ნაწილში ზემოთხსენებული საჯარო გადაწყვეტილებით ასევე რეგულირდება კრიპტოაქტივის მიწოდების საკითხი. #201 საჯარო გადაწყვეტილება არ მოიცავს იურიდიული პირების მიერ კრიპტოაქტივის მიწოდებით მიღებული მოგების/მოგების განაწილების დაბეგვრის საკითხს. იურიდიული პირის მიერ კრიპტოაქტივის მიწოდებით მიღებული მოგება იბეგრება საერთო წესით.
დღეისათვის არაერთი კომპანია ოპერირებს თავისუფალ ინდუსტრიული ზონებში, რომელთა საქმიანობაც სწორედ საკუთარი მაინერებით წარმოებული კრიპტოაქტივის მიწოდებაა.
მოგების გადასახადისგან განთავისუფლებულია თიზ-ის საწარმოს მიერ თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში ნებდართული საქმიანობიდან მიღებული მოგების განაწილება (სსკ-ის 99-ე მუხლის 1-ლი პუნქტის ნ) ქვეპუნქტი).
სსკ-ის 25-ე მუხლის მე-7 პუნქტის თანახმად „საქართველოს მთავრობას უფლება აქვს, განსაზღვროს თიზ-ის საწარმოს მიერ არარეზიდენტისათვის (გარდა საქართველოში არარეზიდენტის მუდმივი დაწესებულებისა) გასაწევი მომსახურების სახეები, რომელიც გადასახადით დაბეგვრის მიზნებისთვის ჩაითვლება თიზ-ის საწარმოს მიერ თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში განხორციელებულ ნებადართულ საქმიანობად“. ამ ჩანაწერით, საგადასახადო კოდექსი გვეუბნება, რომ თიზ-ის საწარმოს გადასახადით დაბეგვრის მიზნებისთვის ზოგადად აკრძალული აქვთ არარეზიდენტისთვის მომსახურების გაწევა, გარდა იმ მომსახურების(ების) სახეებისა, რომელსაც დაადგენს საქართველოს მთავრობა. საქართველოს მთავრობას დღემდე არ დაუდგენია მომსახურების ამგვარი სახეები. შესაბამისად, დღეის მდგომარეობით თიზ-ს ის საწარმოს გადასახადით დაბეგვრის მიზნებისთვის ეკრძალება არარეზიდენტისთვის ნებისმიერი სახის მომსახურების გაწევა. დაბეგვრის მიზნებისთვის აკრძალვა გულისხმობს იმას, რომ ამ საქმიანობიდან მიღებული მოგება/მოგების განაწილება არ იქნება განთავისუფლებული მოგების გადასახადისგან.
საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს 2019 წლის 28 ივნისის #201 საჯარო გადაწყვეტილება „კრიპტოაქტივის და მის მოსაპოვებლად გამოთვლით სიჩქარის (სიმძლავრის) მიწოდების ოპერაციების გადასახადებით დაბეგვრის თაობაზე“ კრიპტოაქტივის მიწოდებას განიხილავს მომსახურების გაწევად. ესეიგი, თიზ-ის საწარმოს მიერ არარეზიდენტისთვის კრიპტოაქტივის მიწოდება წარმოადგენს არარეზიდენტისთვის მომსახურების გაწევას, რაც გადასახადებით დაბეგვრის მიზნებისთვის მისთვის აკრძალული საქმიანობაა და ვერ გავრცელდება სსკ-ის 99-ე მუხლის 1-ლი პუნქტის ნ) ქვეპუნქტით დადგენილი შეღავათი.